Gabi na ng makarating sila Loring at Ala sa bahay...
O nay anjan na pala kayo... sambit ni Bel... anung oras kayo umalis duon?
Ala... ikaw ba yan? tungo ang isinagot ng binata sa kanyang nakatatandang pinsan...
Ang laki mo na... nung huling nagkita tayo uhugin ka pa... kantiyaw ni Bel sa binata...
Ngiti lang ang ibinalik ng binata... na halatang naiilang sa kanyang pinsan...
UM SIGE ALA... AGINANA TA PAY BAGO TAYO MANGAN... sambit ni Loring sa pamangkin...
WEN ANTI... AYAN NA TI CR YO ANTI... MAKAISBU AK LAUNAYEN... pagtatanong ng binata...
Dumerecho ka lang... yang tumbok ang cr... nagulat si ala sa isinagot ng ate... kitang kita ni Bel ang pagtataka sa mga mata ng pinsan...
nakakaintindi ako... kame... hindi nga lang makasalita... paano kase ang mga nanay... ilokano kame pag kausapin... sige na umuhi ka na... baka maihian mo pa yang pantalon mo... biro ni Bel
BEL AGAO KAN TA MANGAN TAYON... MABISINAK KON... utos ng nanay sa anak...
kumain na po kame... kayo nalng po... balik ng anak
ALA DARSEM... TA MANAGAN TAN... sigaw ng tiyahin sa pamangkin...
simple lang ang bahay nila aling Loring, isang bungalong bahay na merong tatlong kwarto, dalawa ang CR at ang tindahan ni BEL ay ang dating garaheng hindi na daanan ng kahit anong sasakyan mula ng itayo ang bahay.
MANGA KA NGA NALALAENG TA SUMUROT KA KANYA NI MANANG MO NU BIGAT... AG GATANG KAYO TI LAKO... sabay subo sa malamig na kanin bg matangda
WEN ANTE... tipid na sagot ng binata
ALA... SIKA TI AGINAW A? KEN TI PAGTURUGAM KET IDTA SALAS... singit ng tiyahin.
WEN ANTE... ulit na sagot ni ala.
Gaya ng nakagawian sa probinsya, alas 4 palang ng umaga ay gising na si ala at tangan tangan ang isang tasang kape.
Gising ka na pala... ang aga a... excited? tanong ni Bel habang nag hihilamos sa lababo sa ng kusina.
Opo ate... ganito po kase ang gising namen sa tayug... sagot ng binata
Sige maghahanda nako maya-maya aalis na tayo... bilin ni Bel
Sya nga pala... marunong ka bang magluto? tanong ng ate
Opo ate... mabilis na sagot ni ala...
Buti naman... sige magluto ka na ng agahan naten... itlog nalang para mabilis tapos isangag mo na yung tirang kanin kagabe... utos ni Bel
Mag aalas nuebe na ng makabalik sila Bel mula sa palengke... sakay ng trisikel...
Ala iderecho mo na sa tindahan yung mga nakakahon... tapos yung mga naka plastik sa loob ng bahay ha... bayad ho manong... saad ni bel
Hindi na sumagot si Ala at dagliang binuhat ang mga karton ng delata at asukal papasok ng tindahan...
Good morning mama! saad ni Waki sa ina.... saan ka galing? tsaka sino yang kasama mo?
Si Juaqin Antonio ang limang taong gulang na binata ni bel... bibo ang bata at paminsan pinsay pilyo din.
Good morning baby? did you eat your breakfast? sabay yapos at halik sa anak ni bel.
Sabay tyo? lambing ng anak. Sige tara! nakangiting sambit ni Bel.
Nakatambay si ala sa labas, naglabas ng kaha ng yosi sabay subo sa isa. habang nagsisindi ay lumapit ang isang binata sa kanya.
Pare kila manang Loring ka ba? Oo pinsan ko sya... sagot ni Ala sa binata.
Ako nga pala si Jojo... dito ko sa kabila nakatira... boy nila... anong pangalan mo pards? sabay abot ng kamay kay Ala.
Ala... tipid na sagot nito... maraming tropa dito pare... pag libre ka sama ka saken... duon sa kanto laro tayo ng basketball...
Hindi ko sigurado... papaalam muna ko kila ate... sagot ni Ala
ALA! AYAN NAM? pasigaw na sigaw ni aling loring sa binata
ARIDTAN ANTI! sigaw na sagot ng binata sabay tapak sa sigarilyo.
Sige pare pasok nako... saad ni ala kay jojo.
Sige pards basta pag libre ka dito lang ako sa kabila... papasok na din ako... magiikot pa ko ng aso... paalam ni Jojo sa bagong kaibigan.
Nakangiting pumasok si Ala sa bahay... nakangiti marahil natutuwa sa bagong kakilala...
Itutuloy
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento